Kim's blog nr 4 - januari 2024: je hebt het niet altijd voor het kiezen
Deze blog is net iets anders dan normaal. Ik ben eens goed gaan nadenken over hoe verzekeringen in Nederland werken. Dit wordt vooral in mijn situatie ook spannend in 2024.
Op maandag 11 december 2023 heb ik best een grote operatie aan mijn been gehad. Dit is tot op heden de nasleep van de meningitis en septische shock die ik in 2002 gehad heb. De keuze voor de operatie in december is om pijnloos te kunnen lopen op mijn onderbeenprothese. Hier zit voor mij een knelpunt voor volgend verzekeringsjaar.
Even een korte uitleg. Een beenprothese zit in de basisverzekering dus zou je er vanuit moeten kunnen gaan dat deze altijd wordt verstrekt. Nu zijn ze niet goedkoop dus dat maakt het al lastig. Daarnaast sluiten verzekeringsmaatschappijen contracten af met orthopedische instrumentmakers. Mijn zorgverzekering (VGZ) verloopt via de gemeente. Mijn instrumentmaker moet dus een contract met VGZ hebben zodat ik de volledige vergoeding voor een prothese kan krijgen. Daarmee gaat de vrije keuze die Nederland biedt voor mij dus niet op, want de gemeente biedt alleen VGZ als zorgverzekering aan.
Nu is het bij mij zo dat ik bij de instrumentmaker waar ik als kind zat niet meer het juiste gevoel had. Dus heb ik begin 2023 voor een andere instrumentmaker gekozen. Dat had toen al gevolgen die ik eigenlijk pas nu merk. Bij het proces van prothese maken horen proefkokers. Deze kunnen waar nodig nog makkelijk kunnen worden aangepast zodat, als ze definitief worden, ze goed zijn. Tijdens mijn bezoek aan de instrumentmaker kwamen we er al achter dat de onlangs uitgevoerde operatie nodig was om geen pijn te hebben. Hierdoor heb ik het afgelopen jaar op deze proefkokers gelopen. Die zijn deels vergoed vanuit de Mentality Foundation omdat de verzekering dus geen contract had met mijn instrumentmaker.
Nu ben ik voor komend jaar dus heel angstig dat ik zelf de rekening ga krijgen om weer te kunnen lopen. Want mijn instrumentmaker heeft ook dit jaar geen contract met onder andere VGZ. Dat houdt in dat bij mij 80% van mijn prothese wordt vergoed. Die andere 20% is voor eigen rekening. En daar wringt het bij mij. Omdat het een onderdeel is uit de basisverzekering!
Dus het komt erop neer dat ik vind dat verzekeringsmaatschappijen eens na moeten gaan denken.
Ik heb echt niet zelf gekozen om mijn benen te verliezen en de gevolgen daarvan. Maar zo lijkt het bijna wel. Omdat ik op hoge kosten gejaagd wordt terwijl ik geen keuze heb!
Noot van de redactie: in Nederland is er vrije keuze in het kiezen van een zorgverzekering. Maar niet iedereen is in die bevoorrechte positie! Voor mensen die minder te besteden hebben is er een speciale collectieve zorgverzekering: de Gemeentepolis. Deze polis is voordeliger omdat er meestal geen verplicht eigen riscico is en gemeenten meebetalen aan deze zorgverzekering. Ook geven de zorgverzekeraars zelf meestal korting. Echter, elke gemeente biedt andere zorgpakketten van de Gemeentepolis aan. Hierdoor heeft Kim geen andere keuze dan VGZ en krijgt zij alleen volledige vergoedingen wanneer ze zorg afneemt van medisch hulpverleners die gecontracteerd zijn door VGZ.